Kernidee van dit bericht: Herdenk de stage van studenten van de lerarenopleiding die nog stagelessen moeten geven, en laat hen bij heropening van de scholen meedraaien als tweede leerkracht in de klas om gedifferentieerd onderwijs te realiseren, om zo beter in te spelen op de toegenomen verschillen tussen leerlingen.
ALS de scholen pas op 3 mei terug zouden opengaan, dan hebben de leerlingen op dat moment 25 schooldagen gemist. Dat is 13% van het totaal aantal schooldagen van een gemiddeld schooljaar (190), en ongeveer 2% van een totaaltraject van 6 schooljaren in het basisonderwijs of secundair onderwijs. Het zijn percentages die enige relativering aanbrengen bij dramatische uitspraken in de media over “een volledig schooljaar dat verloren gaat”.
Dat neemt natuurlijk niet weg dat de kloof tussen leerlingen tijdens de afgelopen weken is uitgediept. Sommige leerlingen worden niet of moeizaam bereikt of geactiveerd via online onderwijs. Denk aan leerlingen die opgroeien in kansarmoede, die thuis niet over een goede internetaansluiting beschikken, niet door hun ouders kunnen geholpen worden bij hun digitale huistaken, of die heel moeilijk kunnen gemotiveerd worden voor schoolwerk zonder de onmiddellijke steun van een leerkracht. Ik denk dus dat, als de scholen op 3 mei weer opengaan, schoolteams intensief werk zullen moeten maken van gedifferentieerd onderwijs. Ik maak me zelfs sterk dat er dan evenveel energie in gedifferentieerd onderwijs moet worden geïnvesteerd als momenteel in digitaal onderwijs. De twee (differentiatie en digitalisering) kunnen elkaar overigens versterken als ze slim in elkaar worden geschoven.
Gedifferentieerd onderwijs waarbij bijvoorbeeld via een korte quiz, een kort instructiemoment, een korte toets of bevraging wordt vastgesteld welke leerling waar staat voor bepaalde leerstof, en waarbij vervolgens in kleinere groepen aan basisstof, inoefening, dan wel verdieping wordt gewerkt, zal nodig zijn om een antwoord te kunnen bieden aan de toegenomen diversiteit. En ja, gedifferentieerd onderwijs is veel beter mogelijk als er een tweede leerkracht in de klas staat. Er dient zich op dat vlak volgens mij een unieke opportuniteit aan via de lerarenopleidingen.
Er zijn nog tal van studenten in de lerarenopleidingen op universitair en bachelorniveau die nog niet alle stagelessen hebben gegeven, en die door de coronacrisis zelfs in de problemen komen om al hun stagelessen gegeven te krijgen. Mijn voorstel: vervang die overgebleven stagelessen door “assistentie als tweede leerkracht tijdens gedifferentieerde lessen”. Schenk dus tijdelijk studenten van de lerarenopleidingen aan scholen om mee te draaien als tweede leerkracht in de klas. Daarmee kunnen twee lastige problemen worden opgelost: (1) Lerarenopleiders weten, en begrijpen, dat veel stagescholen niet staan te springen om stagiairs nog stagelessen te laten geven, precies omdat er leerstof moet worden ingehaald, maar op deze manier kunnen studenten toch nog cruciale en zeer verrijkende klaservaring opdoen; (2) zoals gezegd, differentiatie lukt veel beter met een extra paar armen, benen, en brains in de klas. Win-win?
DUURZAAM ONDERWIJS 
Never waste a good crisis 😊
Absoluut win-win. Hopelijk wordt deze oproep gehoord!
Ze is alvast gelezen!
Zeer goed idee. Het mag zelfs verder gaan. Deel leerlingen voor de hoofdvakken in niveaugroepen in bv. Wiskunde niv A,B,C en laat de leerkracht met die niveaugroepen werken ipv met jaarklassen te zitten waar je zeer veel verschillende cognitive niveaus in hebt. Deze verschillende niveaus kan je zelfs met 2 leerkrachten nog niet genoeg persoonlijk opvolgen. Niveauklassen voor wiskunde en talen bv., zoals al in andere landen bestaan, hebben het voordeel dat leerlingen gerichter opgevolgd worden én leerkrachten met één niveau beter gefocust kunnen werken om hen klaar te stomen voor de overgang naar een hoger niveau.je geeft ook weer het eigenaarschap van het leerproces aan de leerling zelf ,die aangeeft wanneer hij klaar is met de leerstof en de ivergangstest wil meedoen.
Jaarklassen, zoals vandaag in secundaire scholen, geven veel stress aan zowel leerlingen als leerkrachten voor de hoofdvakken gezien de superdiverse samenstelling van klasgriepen in steeds meer scholen. In veel basisscholen deelt men leerlingen in in lees- en rekenniveaus. Waarom valt dit weg in het secundair onderwijs? Nu is het misschien het moment om daarover eens te reflecteren en te onderzoeken of en hoe dit haalbaar is.
(1) Lerarenopleiders weten, en begrijpen, dat veel stagescholen NIET? staan te springen om stagiairs nog stagelessen te laten geven, precies omdat er leerstof moet worden ingehaald, maar op deze manier kunnen studenten toch nog cruciale en zeer verrijkende klaservaring opdoen.
Werd de ‘niet’ vergeten in bovenstaande tekst?
Ja, uiteraard, bedankt voor je opmerking. De tekst is aangepast.
Ik vind dit een zeer goed een waardevol idee. Zelf ben ik nog een student in de banaba opleiding zorgverbreding en remediërend. Ook i had normaal de afgelopen periode stage. Als stagiaire wil ik graag mijn steentje bijdragen tijdens de nieuwe opstart van scholen en ondersteunen waar nodig. Het is misschien niet evident voor leerkrachten om een klas en een student te begeleiden, maar ik ben ervan overtuigd dat zeker de laatste jaars studenten en grote hulp kunnen zijn tijdens die heropstart. Ook uit deze periode kunnen zowel leerkrachten als stagiaires heel wat leren en bijbrengen aan elkaar. Ik hoop dat de studenten snel hun steentje zullen kunnen bijdragen in deze periode!
Ik ga hier helemaal mee akkoord! Ik ben zelf een laatstejaars student aan de opleiding kleuteronderwijs en ik voel me op dit moment ‘nutteloos’. Er zijn in mijn ogen heel veel leerkrachten aan het zwoegen nu, en ik wil ze helpen. Zoals je zegt kan het een meerwaarde voor beide te zijn. Laatstejaars hebben al een hele boel stages achter de rug en kunnen de leerkrachten ondersteunen waar nodig. Aan de andere kant zou ik dit zelf ook zien als een ervaring want als ik volgend jaar zelf voor de klas sta, ga ik het ook moeten doen. Ik geloof er echt in dat dit zou werken! SAMEN STERK! De kinderen verdienen dit.
Samen kunnen we de kinderen heel wat bijbrengen en kunnen we eventueel ook meer tijd en ruimte maken voor de socio- emotionele toestand van de kinderen in onze klas. Of toch ook inzetten op voldoende beweging, want ook dit mogen we niet uit het oog verliezen. Door de ondersteuning van een student in de klas kan je als klasleerkracht veel meer tijd maken om echt te praten met je leerlingen want gezien de omstandigheden denk ik dat veel leerlingen hier meer nood aan hebben dan vroeger. We mogen de volledige ontwikkeling van een kind niet uit het oog verliezen en niet enkel inzetten op de klassikale vakken!
Het is voor iedereen een aanpassing, zowel voor de leerlingen, studenten als de leerkrachten. Maar we moeten er niet alleen door. We kunnen ons aan elkaar optrekken en elkaar ondersteunen. Ik ben zeker voorstander voor dit idee. Zelf ben ik ook nog een student in de opleiding Banaba buitengewoon onderwijs en ook ik had normaal nog stage. Op mijn stage werken ze zoals @veronique zegt ook met niveau groepen. Voor de corona merkten we al dat we soms leerkrachten te kort hadden omdat we elk kind zo goed mogelijk willen ondersteunen op zijn of haar niveau. Nu dat de kinderen al enkele dagen niet naar school zijn kunnen gaan zal het eerst zoeken zijn welke leerstof er nog is blijven hangen. Ik vind persoonlijk dat ze na deze “testen” de niveaugroepen eventueel moeten veranderen om zo elk kind terug de volle ondersteuning te kunnen bieden die ze nodig hebben. Doorheen mijn opleidingen heb ik geleerd om flexibel te kunnen zijn, dit is nogmaals een reden waarom flexibiliteit nodig is in onze sector. Ik hoop dat vele studenten nu ook flexibel zijn en vragen aan hun stageschool, een school dicht in de buurt, etc of ze hulp kunnen gebruiken bij de heropstart en zo dus hun steentje bijdragen. Het is iets waar wij als studenten veel kunnen uit leren en zo bereidt onze ervaring ook uit.
Kennis = Macht
Samenwerken = Kracht