Aan welke kenmerken moeten eigentijdse onderwijssystemen voldoen om hoge onderwijskwaliteit af te leveren en hun leerlingen maximaal voor te bereiden op het leven in de 21ste eeuw? De studiedienst van The Economist voerde onderzoek uit en consulteerde 17 onderwijswetenschappers met wereldfaam, onder wie Linda Darling-Hammond, Andreas Schleicher, Tony Wagner en Pasi Sahlberg.
In de index staan de volgende indicatoren centraal:
- Worden 21ste-eeuwse competenties opgenomen in het curriculum? De experts verwijzen in het rapport expliciet naar (a) interdisciplinaire competenties om kennis breed toe te passen, (b) creatief denken, (c) het vermogen om te analyseren en diepgaand na te denken, (d) technologische competenties, (e) leiderschapsvaardigheden, (f) ondernemingszin, (g) burgerschapscompetenties en globale verantwoordelijkheid, (h) communicatievaardigheden en sociale competenties en (i) levenslang leren. Zulke competenties zouden expliciet moeten opgenomen worden in eindtermen en leerplannen, want het zijn de competenties die jonge mensen in toenemende mate nodig hebben om in de hoogtechnologische, globaliserende 21ste-eeuwse samenleving te participeren en zich levenslang te blijven ontwikkelen.
“There are few more important tasks for governments than to understand the challenges their youth will face in ten, 20 or even 50 years’ time, and to work hard to prepare them for it.”
- Worden scholen aangezet en ondersteund om de 21ste-eeuwse competenties op een effectieve manier te onderwijzen? Worden scholen bijvoorbeeld door de overheid of door ondersteuningsdiensten gestimuleerd om het vakkenonderwijs regelmatig te doorbreken, vakoverstijgende projecten te organiseren, en meer te investeren in groepswerk en samenwerkend leren?
“There’s a lot of hand-waving and rhetoric around these 21st century skills, but very few governments actually appreciate what that means for the nature of schooling and redesigning the systems we currently have. “
LINDA DARLING-HAMMOND, STANFORD UNIVERSITY
- Beschikken scholen over instrumenten en procedures om die 21ste-eeuwse competenties te evalueren? Traditionele testen en examens lenen zich niet altijd goed om de bovenstaande competenties te evalueren. Scholen moeten dus concrete steun krijgen bij het ontwikkelen van nieuwe vormen van assessment. Ook PISA is daar volgens Andreas Schleicher (OESO) volop mee bezig.
- Hoeveel wordt geïnvesteerd in de opleiding van competente leraren? Leraren zijn van cruciaal belang voor onderwijskwaliteit, ze zijn “the ultimate resource”. Daarom moeten overheden sterk investeren in een goede verloning, een sterke opleiding (die aandacht heeft voor 21st-eeuwse competenties en vakdoorbrekend werken) en goede arbeidsvoorwaarden van leraren. Het maatschappelijk statuut van leraren is hoog in de landen die hoog scoren op de index.
- Hoe sterk wordt bevorderd dat scholen hun deuren opengooien? De school van de 21ste eeuw is een school met open ramen en deuren, die verbindingen aangaat met het echte leven, de buurt, de gemeenschap, het bedrijfsleven. Zo kunnen leerlingen verbindingen maken tussen wat ze op school leren en de echte, concrete buitenwereld.
- In welke mate is het onderwijssysteem ingebed in een open samenleving? Scholen die hun leerlingen willen zien opgroeien met een open geest, respect voor diversiteit en een globaal bewustzijn gedijen het best in samenlevingen die vrijheid van meningsuiting, respect voor sociale diversiteit en gelijkheid hoog in het vaandel voeren.
Opvallend aan de index is dat onderwijskwaliteit niet wordt gemeten aan de hand van harde, kwantitatieve output (zoals PISA-scores), maar aan de hand van inputs. Alles draait om de mate waarin overheden een aantal investeringen doen die een aantoonbare impact hebben op onderwijskwaliteit in de 21ste eeuw. Zoals Andreas Schleicher van OECD zelf aangeeft, kunnen PISA-scores een indicatie bieden van de ontwikkeling van bepaalde (belangrijke) competenties, maar een te sterke nadruk op dergelijke scores kan ertoe leiden dat scholen te sterk hun onderwijs afstemmen op de beschikbare tests (en op dat wat makkelijk meetbaar is), eerder dan op de brede, eigentijdse ontwikkeling van jongeren in de 21ste eeuw.
“If the standard educational model of today was created for the industrial age, nothing less than a new educational model is needed to prepare the world’s students for the demands and challenges of the information and innovation age.”
Het rapport lezen?
DUURZAAM ONDERWIJS 